ตื่นแต่เช้าขึ้นมาก็เหงา
ก็เหงาอย่างนี้ประจำ
ทุกวันเป็นแบบนี้
ไม่เห็นจะเป็นอะไร
มองดูนกที่บินผ่านไป
มองดูฟ้าก็ยังสดใส
ไม่มีเรื่องราวให้หนักหัวใจ
แต่วันนี้จากที่เคยเหงา
มีแชทมาตั้งแต่เช้า
ถามกันเป็นยังไง
ไม่เจอเลยเป็นยังไง
แหละถ้าว่างไม่มีอะไร
ออกมาพบเจอกันหน่อยไหม
หัวใจก็พองที่จะได้เจอ
ก็เพราะคิดถึง คิดถึง
ฉันจึงมาพบเธอ
ก็ไม่ทันคิด
ว่าเธอจะมาพร้อมใคร
เหงา
ไม่ลำบากเท่าเจอเธอกับเขา
ต้องถามตัวเองว่ามาทำไม
ออกมาทำไม
ไม่อยากจะเป็นส่วนเกินของเธอ
เหงา
ขึ้นไปอีกเมื่อเธอมองตาเขา
ได้เห็นแล้วมันเกินเหงา
อยู่ใกล้เธอทำไมเศร้า ฉันไม่เข้าใจ
ต่อไปนะจะไม่เอาแล้ว
อะไรที่ไม่แน่ชัด
Block เลยไม่ต้องรอ
ก็ย้ำตัวเองอยู่นะ
แต่วันนี้ทำไมไม่รู้
อดไม่ไหวใจมันอยากรู้
ทุกทีที่มีชื่อเธอทักมา
ก็เพราะคิดถึง คิดถึง
ฉันจึงมาพบเธอ
ก็ไม่ทันคิด
ว่าเธอจะมาพร้อมใคร
เหงา
ไม่ลำบากเท่าเจอเธอกับเขา
ต้องถามตัวเองว่ามาทำไม
ออกมาทำไม
ไม่อยากจะเป็นส่วนเกินของเธอ
เหงา
ขึ้นไปอีกเมื่อเธอมองตาเขา
ได้เห็นแล้วมันเกินเหงา
อยู่ใกล้เธอทำไมเศร้า ฉันไม่เข้าใจ
ก็เพราะคิดถึง คิดถึง
ฉันจึงมาพบเธอ
ก็ไม่ทันคิด
ว่าเธอจะมาพร้อมใคร
เหงา
ไม่ลำบากเท่าเจอเธอกับเขา
ต้องถามตัวเองว่ามาทำไม
ออกมาทำไม
ไม่อยากจะเป็นส่วนเกินของเธอ
เหงา
ขึ้นไปอีกเมื่อเธอมองตาเขา
ได้เห็นแล้วมันเกินเหงา
อยู่ใกล้เธอทำไมเศร้า ฉันไม่เข้าใจ